Τη Δευτέρα 17 Νοεμβρίου στις 18.30 στη Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου Θέρμης σε συνεργασία με τις Διευθύνσεις Παιδείας, Νεολαίας, Δια Βίου Μάθησης, Απασχόλησης και Πολιτισμού του Δήμου Θέρμης πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η παρουσίαση της νουβέλας της Ροδής Στεφανίδου “Ο εισβολέας”. Για τη νουβέλα μίλησε η εκδότρια του εκδοτικού οίκου ΤΡΙ.ΕΝΑ. Πολιτισμού κ. Καλλιόπη Πασσιά- Εμψυχώτρια Εργαστηρίων Δημιουργικής Γραφής. Αποσπάσματα διαβάστηκαν από την ηθοποιό του ΚΘΒΕ Ιωάννα Παγιατάκη. Το βιβλίο παρουσίασε η Γενική Γραμματέας του Δήμου Θέρμης Εύη Λάππα – Νομικός με μεταπτυχιακές σπουδές στην Γλώσσα και στην Επικοινωνία – Συντονίστρια Βιωματικών Εργαστηρίων Λόγου και Τέχνης. Παρατίθενται αποσπάσματα από την παρουσίαση της κ. Λάππα: «Η νουβέλα επικεντρώνεται στην εξέλιξη μιας – διαφορετικής από τις συνηθισμένες- ημέρας μιας γυναίκας 90 ετών. Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε το όνομά της, στην εξέλιξη της υπόθεσης διαπιστώνουμε ότι θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε γυναίκα γιαγιά, μητέρα, σύντροφος. Για την Ροδή Στεφανίδου και την ιδιαίτερη αυτή νουβέλα της μέσα από την εισβολή αναδύεται μια αιώνια δύναμη: η δύναμη της γυναικείας ύπαρξης που σιωπηλά στήριξε και στηρίζει στο διηνεκές γενιές και μνήμες, η δύναμη της συνέχειας της ζωής και της ιστορίας, όπως κάθε γυναίκα ξέρει να υφαίνει με το δικό της τρόπο στο πέρασμα του χρόνου. Η ηλικιωμένη γυναίκα της ιστορίας μας κινείται ανάμεσα στους χρόνους, μεταφέροντας το παρελθόν, τις προφορικές αφηγήσεις, τις μνήμες των γιαγιάδων της και το τώρα, με φόντο την πανδημία και τα έθιμα του Πόντου. Η προσωπική της ιστορία αναδεικνύεται μέσα από τα έθιμα του Πόντου, συμβαδίζει με τη συλλογική μνήμη της προσφυγικής εμπειρίας και της τότε καραντίνας των προσφύγων και ανταμώνει με τη σύγχρονη καραντίνα του covid. Θα μπορούσα σθεναρά να υποστηρίξω ότι η συγγραφέας με τη νουβέλα της ενεργοποιεί μια λογοτεχνική πράξη αγάπης προς όλες τις γυναίκες που γερνούν σιωπηλά, σαν αφανείς ήρωες, οι γυναίκες που υπήρξαν η ρίζα κάθε οικογένειας, που λειτούργησαν και λειτουργούν ως ενωτικός κρίκος και φορέας μνήμης στην οικογένεια και στην κοινωνία αλλά που συχνά μένουν αθέατες.»
